Je lichaam weet het

Als ik kijk naar mijn persoonlijke proces van het afgelopen half jaar, weet ik meteen waar dit over gaat: het nog dieper omarmen van mijn lijf en alles wat het in zich draagt.

Het wordt me steeds duidelijker hoe ontzettend belangrijk de verbinding met mijn lijf voor me is. Mijn lijf vertelt me waar ik goed aan doe, waar ik blij van word, maar ook wat absoluut niet mijn pad is. Het is het vehikel waarmee ik door het leven ga en daar heb ik er maar één van. Dit betekent dat ik het mag voeden en ervoor mag zorgen, zonder ben ik nergens.

Maar nee, dat is niet altijd makkelijk. Ook ik struggle daar nog regelmatig mee. Ook mijn hoofd wil, net als de hoofden van vele mannen en vrouwen die ik tegenkom, graag controle. Dus voeden in plaats van vullen of meer bewegen? Goed plan! Als ik niet oppas, schiet ik echter binnen no time in een rigide schema waar geen speld meer tussen te krijgen is. Mijn rationele, resultaatgerichte en standvastige mannelijke energie slaat op die momenten lekker door en laat geen ruimte meer voor de intuïtieve, wetende, vrouwelijke energie, waarin er weliswaar minder houvast is, maar meer verbinding, vertrouwen en uiteindelijk ook ontspanning.

De verbinding met onze lijven gaat echter veel verder dan liefdevolle zelfzorg. Al onze herinneringen, of het nou gaat over de lichtpuntjes in ons leven of traumatische gebeurtenissen, worden opgeslagen in ons lichaam. Ze gaan letterlijk “onder je huid” zitten. Juist dan is het extra belangrijk om te luisteren wat je lijf je te vertellen heeft. Dit doe je door ruimte te maken voor dat wat gevoeld wil worden, door bijvoorbeeld erover te praten, schrijven of tekenen, maar ook door meer lichaamsgerichte technieken als massage, dans en zang.  Je lijf weet namelijk prima de weg, als jij de controle los durft te laten en de koers van je lijft durft te volgen.